Dinsdag laatste dag in Wamena
Door: Hilda
04 Augustus 2016 | Nederland, Ermelo
Jan ging met Age een tocht maken door het oerwoud naar het wrak van een Dakota. Tijdens de 2e wereldoorlog lagen er Amerikaanse militairen gelegerd in Sentani. Ze hadden daar niet altijd veel te doen en een paar maanden eerder was de Baliemvallei pas ontdekt. Soms mocht je als militair als een soort beloning mee met een vliegtochtje over de nieuw ontdekte Baliemvallei. Op 1 van die tochtjes ging het vreselijk mis, het vliegtuig vloog tegen een berg en stortte neer. Slechts 3 mensen hebben het overleefd. Het boek "Lost in Shangri-La " gaat over dit ongeluk en de reddingsoperatie. Jaren geleden heeft Jan het wrak ook bezocht en later is hij bij betrokken familieleden op bezoek geweest in Amerika. Nu wilde hij er graag weer heen en Age ging mee. Het is een lastig te bereiken plek en ik was blij dat er ook 2 bergpapua's mee gingen als gids. Age zal er zelf misschien nog wel wat over vertellen. Het was in elk geval erg bijzonder.
Adriaan, Lotte en ik gingen graag in op de uitnodiging van Marcel om een bezoek te brengen aan de aids/hiv kliniek waar hij werkt. We werden opgehaald en kwamen bij de kliniek. Een kleinschalig op gezet centrum waar mensen terecht kunnen voor testen op o.a. Aids/hiv en andere geslachtsziekten maar ook tuberculose, controles, medicijnen en voorlichting. We kregen een rondleiding en Marcel vertelde over een nieuwe manier om de gegevens van de patiënten te categoriseren om zo een beter overzicht te krijgen. Ook heeft hij laten zien hoe de noodzaak van het slikken van medicijnen in één van de vroegste stadia van besmetting duidelijk wordt gemaakt aan de papua's; heel mooi, met behulp van een dorpje waar het hek stuk is zodat de varkens binnen kunnen komen. De varkens stellen dan de diverse ziekten voor. Met medicijnen krijg je de varkens weer buiten het hek maar je moet daarna ook zorgen dat het hek niet weer stuk gaat, dus op controle komen! De kliniek is opgezet door een plaatselijke kerk en alle medewerkers zijn christen vanuit verschillende kerken. Gelukkig zijn er medicijnen en die zijn gratis!
Het is moeilijk om alle indrukken hier weer te geven.......
Ook hebben we nog een kort bezoekje gebracht aan een weeshuis. Een echtpaar, zonder eigen kinderen vangt ongeveer 23 kinderen op. Het huis, als je het al zo mag noemen, het was meer een grotere hut, telt 1 slaapkamer voor het echtpaar en 2 slaapzalen, 1 voor de jongens en 1 voor de meisjes. We hebben even om een hoekje gekeken bij de jongenszaal, iets wat nog het meeste leek op een heel groot bed met voor iedereen een eigen dekentje. Elke jonge heeft een doos voor zijn kleren en dat is het dan. Verder was er een grote ruimte waar ook de keuken was. Boven een vuurtje stond een pan te pruttelen met kip erin begreep ik. We hadden wat kleinen cadeautjes mee genomen uit Ermelo en hadden nog wat over, ik weet zeker dat dit een hele goede bestemming voor de cadeautjes was.
Marcel heeft ons daarna afgezet bij een markt, met z'n drieën hebben we daar overheen gelopen en onze ogen uitgekeken. Lotte herkende de sfeer nog van Kenia. We zagen mooi opgestapelde mandarijnen, grote avocado's, sjalotjes, pepertjes en diverse groente zoals witte kool en voor mij onbekende soorten die wel wat weg hebben van postelein en spinazie. De terugweg ging weer met de becak, Lotte heeft goed onderhandeld over de prijs en ook nog eens goed kunnen vertellen waar we naar toe moesten!
De rest van de middag was een beetje saai, we waren vooral aan het wachten op Jan en Age. De tijd hebben we maar gevuld met het schrijven van stukjes voor de site enzo...... Dit betekend wel dat ik weer bijna bij ben.
We waren voor het avondeten uitgenodigd bij Mintje en Marcel en hun gezin. Wat een heerlijk maal kregen we daar! Leuk om te zien hoe iemand met buitenlandse ingrediënten een heel herkenbaar maal op tafel weet te zetten. Het was een erg gezellige avond met goede gesprekken. Naast het werk in de kliniek en de contacten met het weeshuis zijn ze ook bezig met het opzetten van een community centre rondom het guesthouse waar we zitten. Bijzonder om te praten over wat je bezig houdt en wat je drijft.
We werden door Marcel weer naar het guesthouse gebracht voor onze laatste nachtje in Wamena.
We hadden nog internet en dus kon ik 3 stukjes plaatsen op de site!
Nu is het woensdagochtend, Adriaan en ik waren al vroeg wakker en hebben samen op de veranda ontbeten daarna is Adriaan met Jan naar het centrum gelopen om de schoen van Jan te laten maken. Langs de straat zitten allemaal schoenmakers die met lijm of naald en draad, nieuwe zolen onder schoenen zetten. Met die van Jan is iemand 3 kwartier bezig geweest en dat kost dan ongeveer €1,38! Niet te geloven! Age werd wakker, Lotte heb ik wakker gemaakt en nu wachten we op het laatste ritje met Marcel, naar het vliegveld. Het schijnt te regenen in Sentani maar dat zien we dan wel weer! Ik ben in elk geval weer bij met schrijven. Hopelijk kan ik het vanavond plaatsen als we in Sentani internet hebben.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley